- bağlaşık
- bağlaşık verbündet
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
bağlaşık
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
bağlaşık — sf., ğı 1) Aralarında anlaşma veya sözleşme sağlanmış olan (kimse veya topluluk), müttefik 2) Sonuç, sebep gibi birbiriyle sıkı sıkıya bağlı ve karşılıklı bağımlı olan (nesne, terim) … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlaşıklık — is., ğı Bağlaşık olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
müttefik — sf., Ar. muttefiḳ Bağlaşık … Çağatay Osmanlı Sözlük
